Blogs

Van Bolzano naar Bergamo: een reis door het hart van Noord-Italië

Na een betoverend verblijf in Bolzano vervolgen we onze Italiaanse rondreis richting Bergamo. De afstand tussen deze twee steden bedraagt ongeveer 233 kilometer. Met de auto is dit een rit van circa 2 uur en een kwartier, afhankelijk van het verkeer. Je kunt ook reizen naar het Lago de d’iseo. 

Hier ligt Relais d’Iseo. Dit prachtige relais ligt in het hart van de streek Franciacorta, beroemd om haar heerlijke moesserende wijn, het beste Italiaanse alternatief op Champagne. Het relais is een soort kleine borgo, met meerdere koloniale huizen bij elkaar, omgebouwd tot comfortabel hotel en is omgeven door 70 hectare tuin met een adembenemend uitzicht op het Lago d’Iseo.

De route voert ons langs schilderachtige landschappen, glooiende heuvels en charmante dorpjes. Onderweg genieten we van de rust en de schoonheid van het Italiaanse platteland.

Aankomst in Bergamo: welkom in de stad met twee gezichten

Bergamo, gelegen in Lombardije, is een stad die bekendstaat om haar unieke tweedeling: de moderne Città Bassa en de historische Città Alta. Bij aankomst worden we direct betoverd door de sfeer en de architectuur van deze bijzondere stad. In dit boek vind je meer over Bergamo.

Voor ons verblijf kiezen we het GombitHotel, gelegen in het hart van de Città Alta. Dit hotel combineert modern comfort met historische charme en biedt een perfecte uitvalsbasis om de stad te verkennen.

Bergamo verrast: drie dagen tussen torens en stilte

Dag 1: Verkenning van de Città Alta

Onze eerste dag in Bergamo begint met een wandeling door de geplaveide straatjes van de Città Alta. We bezoeken het Piazza Vecchia, het kloppende hart van de bovenstad, en bewonderen de prachtige architectuur van het Palazzo della Ragione en de Campanone.

Vervolgens brengen we een bezoek aan de Basilica di Santa Maria Maggiore en de Cappella Colleoni, twee indrukwekkende religieuze gebouwen met een rijke geschiedenis. De dag sluiten we af met een diner in een lokaal restaurant, waar we genieten van traditionele Bergamaskische gerechten.

Dag 2: Ontdekking van de Città Bassa en omgeving

Op onze tweede dag verkennen we de Città Bassa, het moderne gedeelte van Bergamo. We wandelen over de Viale Vittorio Emanuele II en bezoeken de Accademia Carrara, een kunstmuseum met een indrukwekkende collectie Italiaanse schilderijen.thehotelguru.com+2Reddit+2Ciao Tutti+2Ciao Tutti

’s Middags maken we een uitstapje naar Clusone, een charmant dorpje op ongeveer een uur rijden van Bergamo. Clusone staat bekend om zijn middeleeuwse charme en prachtige fresco’s, waaronder de beroemde Danza Macabra .Cvent+8Sogno Italiano+8Salt in our Hair Travel Blog+8

Dag 3: Natuur en ontspanning

Onze laatste dag in Bergamo besteden we aan ontspanning en natuur. We maken een wandeling over de Venetiaanse stadsmuren, die een prachtig uitzicht bieden over de stad en de omliggende heuvels. Vervolgens nemen we de kabelbaan naar het uitkijkpunt bij San Vigilio, waar we genieten van een panoramisch uitzicht over de stad en de Alpen.

’s Middags brengen we een bezoek aan het nabijgelegen Iseomeer, een minder bekend maar prachtig meer omringd door groene heuvels en pittoreske dorpjes. Hier genieten we van een rustige boottocht. Proeven we lokale specialiteiten in een van de gezellige restaurants aan het water.Reisroutes

Op naar Florence: het volgende hoofdstuk van onze Italiaanse reis

Na drie onvergetelijke dagen in Bergamo zetten we onze reis voort richting Florence, de bakermat van de Renaissance. Met een hoofd vol herinneringen. En een hart vol verwachting kijken we uit naar de volgende bestemming op onze Italiaanse rondreis.

Als je wilt kun je ook per trein naar de Italiaanse Alpen reizen. Lees meer.

Deel 1: Bolzano en de Dolomieten – waar stilte adem krijgt

Stel je voor: soms wil je nergens meer zijn dan onderweg. Dat moment dat je de grens over rijdt. De lucht verandert. De geuren. En in Bolzano, Italië? Daar begint alles meteen te leven.

Mijn reis begon in Bolzano

De grens met Oostenrijk ligt net achter me als ik de bocht om kom.
En daar is het ineens. Bolzano. Een stad die lijkt te zijn neergestreken uit een prentenboek. Een stad die Duits klinkt, Italiaans ruikt en Oostenrijks aanvoelt. Om me heen: pastelkleurige gevels, bloembakken, stevige schoenen aan de voeten van wandelaars.
Kleurige huizen, bergen als wachters op de achtergrond, een lucht die helder ruikt.

Ik parkeer mijn auto onder een kastanjeboom en voel de spanning van me afglijden.
Het voelt alsof ik word onthaald. Alsof de stad zachtjes zegt: kom binnen, het is goed zo.

Die avond slenter ik door het oude centrum

Een straatmuzikant speelt accordeon, kinderen lachen met ijs in hun hand. Ik koop een bolletje hazelnoot bij een ijssalon die ruikt naar warme wafels. Terwijl ik op een bankje zit, voel ik het ineens: ik reis nog maar net, en ik bén al gelukkig.

’s Ochtends word ik wakker in een houten kamer in een klein pension net buiten de stad.
De gastvrouw heeft verse abrikozenjam gemaakt.
Ze schenkt koffie in zware kopjes en zegt: “Vandaag is perfect voor de bergen.”
Hier kun je je overnachting plannen.

Ik neem de kabelbaan naar Ritten

Het bakje wiegt zacht terwijl de wereld onder me steeds kleiner wordt.
Boven is alles anders. De lucht is dunner, de stilte dieper. Ik hoor mijn eigen adem, het gekraak van mijn schoenen op het grindpad.

Onderweg kom ik langs houten kruisen, kapelletjes, rotsformaties die lijken op wachters uit een ander tijdperk. Een roofvogel cirkelt boven mijn hoofd. En dan — als uit het niets — een berghut met bloemen aan de ramen.

Een oude man zit op een bankje en knikt me toe. Hij schenkt me een schnaps in.
“Kleine beloning,” zegt hij. Ik weet niet of hij het over de wandeling heeft of over het leven zelf.

’s Avonds eet ik knoedels in een taverne met een open haard. Aan de muur hangen zwart-witfoto’s van bergbeklimmers. De ober vertelt over zijn jeugd op de bergweide.
Zijn stem klinkt als een verhaal dat al generaties meegaat.

Ik val die nacht in slaap met het raam op een kier. Een uil roept in de verte.
En ik weet: ik ben precies waar ik moet zijn.

Een leuk boekje is het reisdagboek van Italië. Voor aantekeningen en tips.

Nadat je dit artikel gelezen hebt, lees dan over een ruig en verrassend land in Oost-Europa.

De beste reistijd voor de Dolomieten? Die kies jij.

Ik vind de Dolomieten het hele jaar door bijzonder.
Maar wanneer je het beste gaat, hangt af van wat je zoekt.

Wil je die frisse berglucht inademen tijdens een wandeling?
Of juist met de fiets de hellingen op?
Ga dan in de zomer of het vroege najaar.
Dan zijn de bergen groen, de paden droog en het uitzicht eindeloos.

Ben je een sneeuwliefhebber?
Dan zijn de maanden december tot maart ideaal.
Skiën, sneeuwschoenwandelen, knusse hutten — alles ademt wintermagie.

Zelf kom ik het liefst in september.
De rust is terug. De kleuren zijn warm.
En de bergen… die zijn er nog steeds. Majestueus als altijd.

Hier staan enkele mooie bestemmingen in Trentino-Sud-Tirol, vind ik persoonlijk.